Spent student
Det har gått eit skuleår sidan eg flytta frå fredlege Valdres til kaotiske Oslo. Som ein liten ubetydeleg prikk stod eg der , som ein av over 27 000 studentar på Universitetet i Oslo, og lurte på kvar eg skulle byrje. Nye menneske, ny stad, nye rutinar. Det heile verka overveldande. Likevel var det jo spennande. Det å vere ferdig med vidaregåande og få byrje på eit nytt kapittel i livet, gav meg pågangsmot. Eg fekk ein ny sjanse til å vise kven eg var. Nordisk og engelsk. Noko så artig! Eg har hatt eit av dei beste åra i mitt 20 år lange liv. Eg har gledd meg til førelesningar og skulebesøk, til å møte medstudentar og til pensumlesing. No har eg alltid vore glad i fag, så det var inga stor overrasking at eg var nøgd med faga. Forelesarane brenn for det dei driv med, og det er givande å møte opp til forelesing. Det som har vore den største oppturen er at eg har fått mange nye vener. Det var ikkje lett for ei blyg og stille valdresjente å verte lagt merke til i mylderet av s